Ραδιοτηλεοπτικό τοπίο

Από το Άννα (Ρουσσόπουλο) στον Καϊάφα (Αντώναρο) πηγαίνει το θέμα της έκδοσης προκήρυξης για τη χορήγηση τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών αδειών.
Έτσι, σέρνεται μια ιστορία εδώ και είκοσι χρόνια.
Συνέπεια αυτής της πολιτικής είναι η κατάσταση που παρουσιάζει σήμερα το ραδιοτηλεοπτικό πεδίο. Και είναι συναφής και με τη συνολικότερη κρίση που περνάει ο τύπος.
Καμία κυβέρνηση δεν θέλησε να λύση αυτό το πρόβλημα. Το άφησε να σέρνεται σε καθεστώς ημιπαρανομίας ή ημινομιμότητας (διαλέξτε και πάρτε). Επενδύσεις ανθρώπων που ενδιαφέρονται πραγματικά. Δικτυώσεις αθηναϊκών μέσων με αντίστοιχα μέσα της επαρχίας, που καταργούν κάθε έννοια τοπικότητας, και τις οποίες –συνήθως- προωθούν ιδιοκτήτες που αδυνατούν να οργανώσουν αξιοπρεπώς μια ραδιοτηλεοπτική επιχείρηση. Διαπλοκή πολιτικών, εταιρειών διαφημίσεων, media shops, ιδιοκτητών. Προγραμματική ποιότητα και ποικιλία είναι τα τραγικά ζητούμενα.
Το τοπίο πρέπει να ξεκαθαρίσει. Τρόποι που επιβάλει η κοινή λογική, υπάρχουν. Χρειάζεται πολιτική βούληση και επιλογές μακριά από όρους πολιτικής ομηρείας και συναλλαγής μέσων και πολιτικής.