Για χαρά Άγγελε. της ανανέωσης

Αντιγράφω από την «Ελευθεροτυπία» τα σχετικά με το «ταξίδι» του Άγγελου Ελεφάντη. Του Άγγελου που μας ταξίδεψε στα «μικράτα μας» στον μαρξισμό χωρίς δογματισμούς και άλλους –ισμούς. Που μας έδωσε την ευκαιρία, ακόμα κι όταν διαφωνούσαμε με την άποψή του, να θέσουμε υπό κρίση την άποψή μας. Να τον δοκιμάζουμε για να δοκιμαζόμαστε. Περπατώντας μαζί του και μαζί με τον «Πολίτη», γινόμαστε πολίτες και όχι πελάτες του πολιτικού συστήματος. Και τα «συγγράμματα» του «Πολίτη», πολιτικά συγγράμματα δίπλα σ’ αυτά των σπουδών μας. Γιατί, άραγε, όταν χάνεται ένας άνθρωπος απ’ αυτούς που βαδίσαμε -έστω και κατ’ ελάχιστο μαζί- νιώθουμε ένα απέραντο κενό και μια διάθεση να τραγουδήσουμε το «όταν κοιμάσαι, κάποιοι γράφουν ιστορία..»;
Για χαρά Άγγελε.
«Πέθανε στα 72 του
«Στις πρώτες αντιδράσεις που προκαλεί σε πολλούς από μας η απώλεια του Άγγελου Ελεφάντη περιλαμβάνονται πιεστικά και αυτές που ο ίδιος θεωρούσε τυποποιημένες και ανούσιες και τις χλεύαζε με την απαράμιλλη ειρωνεία του. Φρόντισε να μας "αφοπλίσει" εκ των προτέρων, να παραμερίσει συναισθηματισμούς και τον πληθωρισμό των λόγων και των επαίνων», έγραψε λίγες ώρες μετά την ανακοίνωση του θανάτου του το στέλεχος της Ανανεωτικής Αριστεράς Μιχάλης Παπαγιαννάκης.
Ο Άγγελος Ελεφάντης έφυγε στα 72 του. Από την Αθήνα που βρέθηκε στα 12 χρόνια του, πήγε στο Παρίσι, όπου συνέχισε τις σπουδές του. Νομική, κοινωνιολογία και ανθρωπολογία. Στην Ελλάδα επέστρεψε όταν έπεσε η δικτατορία.
Από νωρίς και πριν αναχωρήσει για το Παρίσι, εντάχθηκε στη νεολαία της ΕΔΑ, ακολούθησε η ένταξή του το 1968 στο ΚΚΕ-εσωτερικού και το 1987 στο ΚΚΕ εσωτερικού-Ανανεωτική Αριστερά.
Έγινε ευρύτερα γνωστός από τη συμμετοχή του, αρχικά στη γραμματεία σύνταξης και στη συνέχεια από τη θέση του εκδότη του περιοδικού «Ο πολίτης» και «Ο δεκαπενθήμερος πολίτης». Υπήρξε άνθρωπος που υπερασπίστηκε ιδιαίτερα τις θέσεις της Ανανεωτικής Αριστεράς, ενώ μετείχε στην Κίνηση των 400 και σε μια σειρά άλλων πρωτοβουλιών που είχαν ως αντικειμενικό σκοπό τη συγκρότηση ενός χώρου για την Ανανεωτική Αριστερά.
Μέσα στις πολλές δραστηριότητές του ήταν και η συμμετοχή του στα Αρχεία Σύγχρονης Κοινωνικής Ιστορίας (ΑΣΚΙ), όπου επιμελούνταν και τη σειρά «Μαρτυρίες», που μετρούν επτά τόμους με μαρτυρίες αγωνιστών από την εποχή του Εμφυλίου και της Αντίστασης.
…….. ο Λεωνίδας Κύρκος τον χαρακτήρισε «πρωτοπόρο διανοούμενο, ακούραστο εργάτη των μαρξιστικών ιδεών, ευαίσθητο δέκτη των καημών των αδικουμένων και καταπιεσμένων, κήρυκα του ανειρήνευτου αγώνα για την πνευματική και υλική αναγέννηση της κοινωνίας»..…..»