Τι σημαίνει το «δωρεάν δημόσια παιδεία»;

Μάλλον, εκτός από εκείνα περί των αγροτικών που ανάφερε η Μπατζελή, διευκρίνησης χρήζουν και οι δηλώσεις της Διαμαντοπούλου για την παιδεία. Τι είπε; Διαβάστε: «Εμείς πάντα λέμε δωρεάν δημόσια Παιδεία. Ούτε κρατική παιδεία, ούτε ιδιωτική παιδεία». Τα παραπάνω αποτελούν μέρος της απάντησής της σε ερώτηση σχετική με τη θέση του ΠΑΣΟΚ για τα ιδιωτικά Πανεπιστήμια.
Προσέξτε τώρα το γαϊτανάκι. Είμαστε υπέρ του «δωρεάν». Για όλους; Αν όχι, για ποιους; Με τι κριτήρια; Τι θα περιλαμβάνει το «δωρεάν»; Τη φοίτηση στο Πανεπιστήμιο; Τα συγγράμματα; Άλλα βιβλία; Την κατοικία; Τις άλλες δραστηριότητες του φοιτητή; Το «δημόσια» τι θα είναι; Μήπως η εγγύηση της Πολιτείας για το επίπεδο σπουδών, ανεξάρτητα από το ιδιοκτησιακό καθεστώς του Πανεπιστημίου; Μήπως ότι τα ΑΕΙ θα είναι μόνον κρατικά αυτοδιοικούμενα, αυτοδιαχειριζόμενα κλπ; (Αυτό φοβάμαι ότι δεν «παίζει», μετά την προαναφερόμενη αποστροφή της). Και τι ακριβώς θα είναι εάν δεν είναι «ούτε κρατική, ούτε ιδιωτική»; Μάλιστα, προχώρησε λίγο παραπέρα και ανάφερε πως «είναι δική μας ευθύνη που δεν μπορέσαμε να κάνουμε κατανοητή τη θέση μας για το άρθρο 16».
Μπορεί η ιστορία της συνταγματικής αναθεώρησης, όπως την προώθησε η ΝΔ, να είναι νεκρή όμως η ζωή δεν σταματάει εδώ. Συνεχίζεται. Και κάποιοι επαναφέρουν το ζήτημα των «μη κρατικών» Πανεπιστημίων στον προσυνεδριακό διάλογο με τρόπο μάλιστα που ενδεχομένως να ξεφύγει της προσοχής κάποιου και να μη συζητηθεί καθόλου. Παράλληλα, ανοίγει ένα «φως στο τούνελ» και μη κρατικών ΤΕΙ. Πού συμβαίνουν όλα αυτά; Στο «ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΑΣΟΚ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ, ΓΝΩΣΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ», σελίδα 6, όπως αυτό διανεμήθηκε στην ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ που διεξήχθη στη Λάρισα στις 26.01.2008. Επί λέξει αναφέρονται τα εξής: «θα αξιολογεί και θα πιστοποιεί και τα κρατικά και αργότερα τα μη κρατικά Πανεπιστήμια και ΤΕΙ».
Ας ελπίσουμε να διεξαχθούν πολλές και διαφορετικές συζητήσεις μέχρι το συνέδριο του ΠΑΣΟΚ ώστε οι άνθρωποι που θα λάβουν μέρος σ’ αυτό να μην πάνε μόνο για να ψηφίσουν τον αρχηγό κι αυτούς που θέλει ο αρχηγός για τα όργανα, αλλά να ψηφίσουν και καμία πολιτική θέση τέτοια που δεν θα μας φέρνει σε αντίθεση με το εκπαιδευτικό κίνημα. Με την κοινωνία. Όχι τίποτε άλλο, αλλά να. Κάποιοι από μας θα είμαστε με το κίνημα.
Τώρα, τι είναι εκείνο που θα ‘πρεπε να κάνουμε ώστε να γίνει « κατανοητή τη θέση μας για το άρθρο 16», ομολογώ πως δεν το ‘χω βρει. Ή, καλύτερα, το βρήκα. Μια διάταξη που να προβλέπει πως τα ΑΕΙ και ΤΕΙ είναι δημόσια, δηλαδή μόνον κρατικά. Και για να μην είμαι και μονοκόμματος, ας ανοίξω μια «πόρτα» στο μέλλον λέγοντας: Όποιο ξένο ΑΕΙ ή ΤΕΙ επιθυμεί να δραστηριοποιηθεί στην Ελλάδα, θα πρέπει να συμφωνήσει με το Υπουργείο Παιδείας για τον τόπο εγκατάστασης, τις σχολές που θα λειτουργήσει, τα μεταπτυχιακά και διδακτορικά που θα οργανώσει και λειτουργήσει στη χώρα, το ερευνητικό πεδίο που θα αναπτύξει, το ύψος της επένδυσης –που δεν θα πρέπει να είναι λιγότερο από το αντίστοιχο δημόσιο ΑΕΙ-, κλπ, κλπ. Ξέρω τι θα σκεφτείτε. Μα, χριστιανέ μου, αν βάλουμε όλες αυτές τις προϋποθέσεις, ποιος θα ‘ρθει να ανοίξει «μη κρατικό ΑΕΙ ή ΤΕΙ»; Μα, αγαπητοί μου, αυτό θέλω να δείξω. Πως σ’ αυτό το νέο Ελντοράντο της παιδείας, κάποιοι θα επιδιώξουν –αν δεν είναι πανέτοιμοι ήδη- να κάνουν ρεσάλτο και πλιάτσικο. Ε, δεν θα τους περάσει.